Dusty Fox, czyli szkolny gigant

Chłopak ten jest na swój sposób wyjątkowy i nie chodzi tu tylko i wyłącznie o imiona, przezwiska czy nazwisko. W końcu, odmienne kombinacje imion i nazwisk jest typowe dla wszystkich, zarówno ludzi jak i potworów (w ostateczności również mieszańców, to jest krzyżówek obu tych ras, ale to tak na marginesie). Wyróżnia się także swoim nietypowym wyglądem, jednakże o tym będzie później. Tak czy siak, nikt nie odmówi mu tejże unikalności, również jego rodzice postarali się, by jego imię godnie go reprezentowało. Już w gimnazjum był znany, głównie z powodu swojego wizerunku, ale nie był to jedyny powód. Chłopak ten to iście urodzony sportowiec, tymczasowo jednak - jako, że nie jest jeszcze popularnym sportowcem - warto byłoby go przedstawić. Jak zatem zwie się przyszła, młoda gwiazda sportu? Poznajcie Dusty'ego Fox'a (tak, Fox to jego nazwisko). Po bliższym zapoznaniu wystarczy jednak osobliwy skrót - Du. Chociaż na Sty również się nie obrazi.
Podsumowując:
- Dusty Fox;
- Dusty;
- Du;
- Sty;
- Fox;
- Foxy

W jakim wieku jest Dusty? Cóż, jest zdecydowanie młody, chociaż jego wzrost niekiedy potrafi zmylić w wycenie wieku. Urodzony został dwudziestegodziewiątego sierpnia roku tysiąc dziewięćdziesiątego piątego (w zapisie liczbowym to 29.08.1995 rok), ma zatem 20 lat. No cóż, starość nie radość, ale żyć trzeba dalej, jak to ma w zwyczaju mawiać. I tak, chłopak ma w zwyczaju kupować piwo nieletnim znajomym, wystarczy go tylko poprosić... A potem i tak wyżebra jakieś trzy czwarte tego co kupił, dlatego zbytnio się nie opłaca mu ufać...

Zdecydowanie mieszka na planecie Ziemi, a urodzony został na terenach Anglii. Przeprowadził się tutaj jednak (pod przymusem ze strony rodziców i brata rzecz jasna) w celu dalszego kształcenia się, chociaż dla niego i tak najważniejszym przedmiotem jest wf i o wiele bardziej woli grać w różne rodzaje sportów niż skrobać prace domowe z matematyki. No i oczywiście jak to zwykle bywa, po przeprowadzce jedyni znajomi jakich ma to tylko ci na telefon, smsy i tak dalej. Nie licząc przemądrzałego braciszka, z którym utrzymuje kontakt jedynie ze względu na to, że są rodziną. Tak jak z resztą tej wesołej gromadki, phh.

Czy Dusty to aby napewno człowiek? Czy wygląda na potwora? Prezentuje się bardziej na syna olbrzyma niż zwyczajowego, przeciętnego człowieka, jednak... Tak, Fox jest człowiekiem, nieważne, czy dla niektórych jest gigantem, tytanem czy olbrzymem. Chociaż krążą złośliwe plotki o tym, że tak naprawdę matka Sty'ego puściła się z typem bardzo wysokiego potwora. Ale nikomu niczego nie udowodniono, a same brednie wzięto za poprostu słabą opowiastkę nieprzychylnych Foxom sąsiadów.

Wzrost: 225 centymetrów;
Waga: 120 kilo;
BMI: 23,7 - prawidłowe.

Na ogół postura tego chłopaka do najdrobniejszych nie należy. Ma dość szerokie, jednak proporcjonalne do swojego wzrostu biodra, tak samo ramiona, które są mniej więcej szerokości miednicy. Opisując go jednym słowem nasuwa się jedno słowo: wysoki. Nie, samo wysoki tutaj nie wystarczy, albowiem Dusty jest BARDZO wysoki, o ile nie gigantyczny. Jeżeli masz mniej niż dwa metry to po rozmowie z nim zdecydowanie będzie boleć cię kark, chyba, że zdecydujesz się na intrygującą obserwacje tego, co Foxy aktualnie nosi. Du bardzo dużo ćwiczy, dba o zachowanie prawidłowej sylwetki; jest dość szczupły, jednak nie chorobliwie chudy. Na jego brzuchu widać delikatne zarysy mięśni, które wyrobił sobie podczas treningów na zawody sportowe. Jego wzrost idealnie wpasowuje się w jego preferowane sporty - Dusty gra w koszykówkę, w piłkę nożną, a także w siatkówkę. Mierzy jakieś około dwóch metrów i dwadzieścia pięć centymetrów, jest więc nieprzeciętnie wysoki. Można by spodziewać się po nim tego, że będzie toporny, powolny i mozolny w ruchach, jednakże po prawdzie Sty genialnie panuje nad swoim ciałem i potrafi je wykorzystać. Jest nawet gibki i zręczny, a długie ręce i wzrost dają mu większy zakres zasięgu i pola do popisu. Dusty często również pływa na basenie, próbując głównie polepszyć swoją kondycję i staminę. To bardziej typ sportowca aniżeli geniusza, nie jest jednak przygłupi i w mniej wymagającej dziedzinie - myśleniu - również wychodzi obronną ręką. Zwykle swoim znajomym robi za punkt orientacyjny, czemu ciężko się dziwić.


Twarz
Jeżeli chodzi o twarz, Dusty - trzeba mu to przyznać - ma dość łagodne, jednak nie dziewczęce rysy twarzy. Jego głowa ma także ładnie zarysowany, trójkątny kształt, który jest zwieńczeniem jego oblicza. Jest ona lekko wydłużona, pomimo to wciąż pozostaje proporcjonalna względem całej reszty jego ciała. Co do umieszczonych na jego buzi części: nos ma lekko zadarty do góry w nieco zadziorny, mimo to urokliwy sposób, który nadaje mu charakterku, a usta wykrzywione są albo w dzikim grymasie, albo zabójczo kuszącym uśmiechu. Dusty często posiada pod oczami i na uszach lekko zaróżowioną skórę, niczym rumieniec okalający tylko te strefy, nie wykraczający dalej. Jego oczy to czysty rozgardiasz i chaos - Du posiada niewielkiego zeza, który nie przeszkadza mu w funkcjonowaniu, jest jednak jego atutem i w ciekawy sposób odznacza się na jego licu. Naturalnie chłopak posiada piwne oczy, aczkolwiek nosi on soczewki, które dość często zmienia; jego ulubione to fioletowe, czerwone i różne kombinacje dwukolorowych. Nad ślepiami znajdują się brwi, zwykle zmarszczone lub uniesione w górę. W prawej umieszczony jest niewielki kolczyk. Włosy młodego zwykle nie przedstawiają sobą nic. Znaczy się, każdy włos Dustyego opada tam, gdzie mu się żywnie podoba, można wręcz rzec, że Du ma niedosłowny burdel. Tyle, że na głowie. Chłopak lubi zmiany, dlatego też bardzo często je farbuje. Jego naturalnym kolorem włosów był ciemny, głęboki brąz, aktualnie jest to ciemnojaskrawa czerwień czy inne g*wno. Tak czy siak, kolor włosów nigdy nie jest stały na długo. Inną wyrazistą cechą młodzika są piegi, ukazujące się jedynie z lekka na lato. Z wiekiem jest ich niestety coraz mniej.


Preferowany styl ubioru
W szkole oczywiście - Mundurek szkolny. Jednakże Dusty posiada także własny styl, do którego lubi się dostosowywać. Zdecydowanie przepada za czapkami, JAKIMKOLWIEK. Czy to czapka z daszkiem czy zimowa, jakaś uszatka, nieważne. Czapki to jego pierwsza i jak do tej pory wierna miłość. Foxy nie ma dokładnie sprecyzowanego stylu i potrafi ubrać się w każdą rzecz, o ile jest w jego rozmiarze lub o ile się w nią wciśnie. Zdarza mu się ubrać coś jaskrawego, coś pastelowego lub mrocznego. Woli raczej jednokolorowe ciuchy bez żadnych dodatków, nie pogardzi jednak koszulami w kratę czy ciekawymi bluzami. Tak, bluzy lubi najbardziej, szczególnie ciemne - granatowe, szare, czarne, szkarłatne. Większość spodni, które ubierze - nieważne, jakie miały być domyślnie - leżą na nim niczym rybaczki. I z*pi**dala tak przez cały rok, czy to lato czy zima. Rzadko kiedy nosi paski do spodni, ponieważ te są albo za małe, albo są idealne i nie potrzebny jest taki dodatek. Za to na rękach zawsze ma coś ubrane - czy to zwykłe skórzane paski, zegarek czy neonowe bransoletki. Rękawiczki bez palców też uwielbia i nosi je prawie nonstop. Na nogi zakłada głównie obuwie sportowe, choć na zimę oczywiście lepiej te zamszowe. Najbardziej typowy strój dla Dustyego to czarna bluza z czerwonymi akcentami oraz kremowe spodnie, które zasłaniają jego nogi do połowy łydek. Ale do szkoły mundurek.

Trzeba zacząć prawdopodobnie od tego, że nie ma rzeczy, która umknie jego przenikliwemu spojrzeniu (I wcale nie chodzi o to, że jako ktoś bardzo wysoki ma bardzo duży zakres widzenia). Bez trudu rozwiązuje tajemnice ludzi z otoczenia, jeżeli tylko uda mu się przestudiować ich dusze. Lubi doświadczenia i eksperymenty, nierzadko wykorzystując do nich swych znajomych, a obserwując ich reakcje jest w stanie dochodzić do rozmaitych wniosków. Jego pobudki są zwykle szlachetne, ponieważ bardzo stara się nie poddawać tym najniższym i trzeba przyznać, że dobrze mu te starania wychodzą. Sumiennie wywiązuje się z każdego ze swoich obowiązków, nawet tych, które są mu prawdziwą kulą u nogi. Jest jednakże nazbyt odpowiedzialny i honorowy, by pozwolić sobie na niegodne zachowanie i wymigiwanie się od czegoś, co powziął na swoje barki albo zostało mu siłą narzucone.

Dla niektórych może on wydać się kwintesencją sarkazmu, zgryźliwości, czy też ironii, ponieważ jego uwagi często mogą się takowe wydać, bardzo niemiłe. Są jednak cechy, które czynią go niezłym przyjacielem, ba, możliwe, że nawet jednym z tych lepszych - oddanym, kochającym, będącym podporą, ostoją spokoju. Wtedy młodzik ten staje się kimś bezinteresownym, wyrozumiałym, przyjaznym i delikatnym. Nie potrafi co prawda zbyt dobrze podnieść na duchu, ale robi wszystko co tylko może, aby zapewnić przyjaciela o bezpieczeństwie, by pocieszyć w potrzebie. Dusty uwielbia poczucie przewagi i dominacji nad innymi. Chłopak ten bywa bardzo spostrzegawczym i bystrym, błyskawicznie kojarzy fakty, które dla innych mogą być niezrozumiałe. Dąży do celu wytrwale, czasami upada ponosząc wielkie niepowodzenia, te jednak wcale nie zniechęcają go. W przeciwieństwu do wielu nie traci swojej determinacji, mobilizacji i upragnionego celu po przeszkodach, ba, te go bardziej zagrzewają do tego, by walczyć o siebie i zdobywać sukcesy, a potem - sięgać wyżej. Prawie nigdy nie przegrywa, a jeżeli do tego dojdzie, zawsze doprowadzi do rewanżu. I dopiero wtedy widać ile siły i pewności siebie posiada. Jako zacięty i wytrwały wojownik ma szanse zajść daleko, niekiedy ponosząc ogromne straty, ale właśnie to czyni go tak zdopingowanym, walecznym i godnym olbrzymich poświęceń.

Dusty jest posiadaczem osobliwej psychiki, momentami nazbyt energicznej i wybuchowej jednakże silnej i zdeterminowanej. Jest uparty i z tym właśnie uporem konsekwentnie dąży do wszystkiego. Na zewnątrz wydaje się być oschły, nieodgadniony i według niektórych może nawet zły, ale w środku to ciepły i dobry chłopak. Nie łatwo jest mu dogadać się z kimkolwiek, ponieważ mało kto jest wystarczająco cierpliwy by przeżyć konfrontacje z jego sprzeczną powierzchownością. Jeżeli tylko znajdzie się osoba, której nie będzie przeszkadzać jego specyficzna oziębłość, wówczas stanie się on powiernikiem jego nieustającej lojalności, szczodrości i wewnętrznej dobroci. Za przyjacielem gotów jest wskoczyć nawet i w ogień, chociażby przypłacając tym samym własną śmiercią. Du bywa wobec bliskich zaborczy, potrafi być bardzo zazdrosny ale spowodowane jest to jedynie obawą, że zostanie odrzucony czy poprostu utraci bliską mu osobę przez kogoś innego. Zawsze stara się być ideałem, tylko po to, by uniknąć odsunięcia się od kogoś. Czy jest zatem zły, czy dobry? Otóż, zewnętrznie jest nieufny i potrzebuje trochę czasu, by móc się do kogoś zbliżyć dostatecznie mocno, jednak swoim bliskim zawierza w każde słowo. To tylko bariera, którą musi przełamać, by móc utworzyć bardzo silną więź opartą na wzajemnym szacunku i dobroci.

Zawsze świetnie nad sobą panuje i nie pozwala sobie ani na uleganie nadmiernej ekscytacji, ani też na zdenerwowanie, wrogość czy stres. Trzyma w ryzach swoje emocje i chociażby były one najbardziej gwałtowne, pewne jest, że nie pozwoli im wydostać się na zewnątrz z pokorną łatwością. Przez to swoje opanowanie często jego srodowisko bierze go za człowieka o wielkim dystansie do wszystkiego, co się wokół niego dzieje i często ma opinię osoby dość nieprzystępnej, więc nie każdy ma odwagę się do niego zbliżyć, nawet jeżeli z jakiegoś powodu jest nim i jego osobą zaintrygowany. Przejawia także przewrażliwioną ostrożność jeśli chodzi o nawiązywanie kontaktów z innymi ludźmi i z pewnością nie można go nazwać ekstrawertykiem, gdyż jest dość zamknięty w sobie i niezbyt swobodnie czuje się w większym gronie znajomych. Dlatego chętniej wybiera ścisłe towarzystwo a niekiedy nawet samotność. Można mieć stu procentową pewność, że zrobi wszystko, by nikogo nie zawieść, choć w tym samym czasie sam jest bardzo nieufny i dużo czasu musi minąć, zanim porządnie zdecyduje się przed kimś całkowicie otworzyć. Chętnie obraca się w kręgu osóbek, które mogą mu się w jakikolwiek sposób przydać i niejednokrotnie zawiera z kimś koaligacje tyko po to, by mieć z tego bardzo wymierne korzyści. Nie oznacza to po prawdzie, by udawał sympatię do kogoś, ale jednak trzeba przyznać, że osobom, które nie imponują mu swoją pozycją, nie poświęca tak dużo czasu i uwagi jak tym, którzy stoją wyżej od niego w społecznej hierarchii i ze względu na to mogą mu się do czegoś przysłużyć.

Może zacznijmy od tego, że życie Dustyego to wprawie sielanka. Spokojnie, bez żadnych problemów, nie ma o czym się rozgadywać. No, nie licząc tego, że do tej pory Dusty mieszkał już w Anglii, na chwilę w Polsce u dalekich krewnych, a aktualnie w Japonii. Póki co jedynymi osobami, które tutaj zna to rzecz jasna jego rodzina, oraz chodząca do o rok niższej klasy Chinatsu Hikari. Tak poza tym, no cóż, od dziecka interesują go różnorakie sporty i do dziś marzy o tym, by pojechać na bardzo ważne zawody, reprezentując jakikolwiek kraj - byleby sprawdzić swoje możliwości, czy w ogóle się do tego nadaje. Od zawsze był dużo wyższy od innych i powtarzane "będziesz koszykarzem" utrwaliło mu się na stałe w głowie. Coś jeszcze? No, właściwie to jego historia sprowadza się do bycia zawodowym koszykarzem i tyle.